Vorige week kreeg ik een klus waar je als voice-over niet per se van gaat stuiteren: het inspreken van een reeks telefoonteksten. Tien korte prompts voor een groot bedrijf — keuzemenu’s, welkomstboodschappen, voicemailteksten. Zakelijk, neutraal, veel cijfers, telefoonnummers, en de nodige medewerkersnamen. Een soort auditieve Excel-sheet.
En toen dacht ik: weet je wat? Laat ik deze keer eens met de tijd meegaan. Even kijken hoe ver die slimme AI-stemmen nu echt zijn. Ik bedoel, als je de berichten moet geloven, zitten we nog nét niet in de studio met een robot-collega. Dus: tekst erin, AI-stem kiezen, knop indrukken, en luisteren maar.
Het resultaat? Laten we zeggen: het was… verhelderend.
Hoe een telefoonnummer een gedicht werd
Prompt één: “Voor vragen kunt u bellen met 06-12345678.” Makkelijk, toch? Dat dacht ik ook. De AI stem blijkbaar niet. Die maakte er iets van als:
“Nul zes… twaalf… vierendertig… zes en zeventig… ácht.”
Alsof iemand z’n boodschappenlijst voorlas, maar dan in de verkeerde volgorde. Soms werden cijfers ineens voluit uitgesproken, soms in groepjes, soms met pauzes waar je spontaan zenuwachtig van werd. Geen mens die het zo zou zeggen. En dus ook geen mens die het zo zou begrijpen.
Namen? Tja…
Bij de tweede prompt kwam er een naam langs: “U kunt vragen naar mevrouw De Vries.” De AI dacht daar het hare van en presenteerde vol trots:
“mevrouw De Vríííés?”
Met een wankele intonatie alsof het een quizvraag was. Andere namen gingen nog harder onderuit. “Jansen” werd “Jahnsen” (internationale flair!), “Van Dijk” klonk als een Scandinavisch automerk, en afdelingen als “klantenservice” kregen een dramatisch effect dat je eerder bij een Netflix-trailer zou verwachten dan bij een telefoonmenu.
Nadruk op de verkeerde dingen
En dan de klemtonen. Je weet wel, die dingen die ervoor zorgen dat een zin klinkt zoals hij bedoeld is. Een AI-stem heeft daar duidelijk nog geen diploma voor. Belangrijke woorden werden weggemoffeld, bijzinnen kregen opeens het charisma van een nieuwslezer, en pauzes vielen op de meest willekeurige momenten.
Een simpele zin als: “Voor technische ondersteuning, toets 2.”
werd: “VOOR technische ondersteuning… toets… twééé.”
Alsof je deelnam aan een poëziewedstrijd in een wachtrij.
De mens achter de microfoon
Na zes mislukte pogingen, drie andere AI-stemmen en één herstart van mijn computer besloot ik: dit wordt hem niet. Dit is niet professioneel. Niet duidelijk. En vooral niet iets wat een bedrijf aan klanten zou moeten laten horen. Dus deed ik wat ik al jaren doe: ik ging zelf achter de microfoon zitten.
Twintig minuten later stond alles erop. Rustig, helder, begrijpelijk. Zonder gedichten, quizvragen of Noorse automerken.
En wat leren we hiervan?
AI-stemmen zijn fascinerend. Echt. Maar nog niet helemaal klaar om het over te nemen van mensen die weten waar de komma staat — en waarom die daar staat.
Waar het nog misgaat:
- Cijfers en telefoonnummers worden uitgesproken alsof ze uit een dobbelsteenautomaat rollen.
- Eigennamen krijgen willekeurige accenten of worden compleet verbouwd.
- Klemtonen en intonatie voelen vaak als gokwerk. Dramatisch waar het niet moet, vlak waar het wel moet.
Waar het wél werkt:
- Hele eenvoudige, voorspelbare zinnen zoals: “Onze openingstijden zijn gewijzigd.”
- Algemene meldingen zonder specifieke namen of nummers.
- Tijdelijke voice-overs bij video’s in opbouw — als je nog wacht op de echte stem.
De waarde van een echte stem
Een goede voice-over is meer dan een stem die woorden uitspreekt. Het is iemand die begrijpt wat je wilt zeggen — en hóe je dat moet zeggen. Iemand die hoort wat belangrijk is, weet waar het spannend wordt of juist vriendelijk moet klinken.
AI komt een eind. Maar daar is het nog niet.
Dus nee, ik ben mijn werk nog niet kwijt. Gelukkig maar. Want als jij iets wil laten horen waar mensen echt iets van begrijpen — én op reageren — dan blijft een menselijke stem de beste keus.
Wil je dat jouw tekst klinkt zoals jij het bedoelt? Stuur me gerust een bericht. Dan zorg ik dat het klopt. Letterlijk en figuurlijk.